Recensie door Tea
van Lierop
Uitgeverij Ooievaar
Uiterst gevoelig
verhaal over vriendschap
Een jaar geleden las
ik ‘De uren’ van deze auteur, een zeer complexe roman, nauw
verweven met Mrs Dalloway van Virginia Woolf. Huis aan het einde van
de wereld is Cunninghams debuutroman, het verscheen in 1990 hij
heeft er 6 jaar aan gewerkt. Dit boek kun je bijna niet los lezen van
de schrijver. Hoewel hij het etiket homoseksuele auteur niet
opgeplakt wil omdat dat niet het belangrijkste thema in zijn werk is,
is homoseksualiteit wel een terugkerend thema. Ook in dit boek gaat
het over twee jongens die behalve vrienden ook minnaars zijn.
De opbouw van het boek is bijzonder, per hoofdstuk komt er een ander personage aan het woord. Het zorgt voor een levendig en meerzijdig beeld van het geheel. Het thema is vriendschap met daar doorheen de dubbele coming of age van de twee jongens.
De opbouw van het boek is bijzonder, per hoofdstuk komt er een ander personage aan het woord. Het zorgt voor een levendig en meerzijdig beeld van het geheel. Het thema is vriendschap met daar doorheen de dubbele coming of age van de twee jongens.
Bobby is een van de
hoofdpersonages, het verhaal begint met zijn jeugdherinneringen
wanneer hij een jochie van vijf is en met zijn vader en broer een
ritje maakt. Wanneer je het boek uit hebt en het eerste hoofdstukje
herleest zie je hoe mooi de roman in elkaar zit, visionair,
profetisch en beeldend. Je begrijpt dan ook waarom Bobby die
boerderij als bestemming ziet, als in een droom vervliegt het plaatje
weer om veel later weer terug te komen. Deze roman kun je niet lezen
en meteen erna weer wegleggen, hij werkt door omdat hij zo prachtig
in elkaar zit. Niet alleen door de afwisselende hoofdstukjes waarin
elke keer een ander aan het woord is, maar ook de mooie
beschrijvingen van het landschap, de rake observaties van de
maatschappij in de VS, de nostalgie naar het muziekfestival in
Woodstock en de popmuziek in het algemeen en de rol van ouders.
Jonathan leeft met
zijn ouders Alice en Ned in Cleveland. Wanneer hij vijf is krijgt hij
een pop, vader vraagt hem daar alleen binnenshuis mee te spelen. De
toon is hiermee al gezet, de stoere, gespierde vader ziet zijn zoon
niet graag met poppen,
Alice is lief en met haar bouwt hij een hechte band op. De relatie tussen vader en moeder is een van de verhaallijnen en heeft een tragisch verloop. Het is een van de met zorg opgebouwde vertellingen die het web van de relaties zo mooi maken, zeker wanneer de woestijn ook nog een rol gaat spelen.
Alice is lief en met haar bouwt hij een hechte band op. De relatie tussen vader en moeder is een van de verhaallijnen en heeft een tragisch verloop. Het is een van de met zorg opgebouwde vertellingen die het web van de relaties zo mooi maken, zeker wanneer de woestijn ook nog een rol gaat spelen.
Wanneer Jonathan
besluit te gaan studeren in New York, ver weg van Cleveland, begint
er voor hem een ander, nieuw leven. Hij ontmoet Clare – een
alternatieve jonge vrouw met karakter – en begint met haar een
bijzondere relatie. Ze houden van elkaar, maar dat is zuiver
platonisch. De zaak wordt gecompliceerder wanneer ook Bobby naar NY
komt en ontdekt dat zijn vriend een minnaar heeft. Erich en hij
hebben een relatie en Bobby voelt zich buitengesloten. Hoewel er geen
sprake is van fysieke aantrekkingskracht tussen Jonathan en Clare wil
ze op een gegeven moment toch een kind. Het wordt een bijzonder
huishouden met z’n drieën, je proeft een beetje de sfeer van de
sixties met muziek van Jimmy Hendrix en The Doors. Clare maakt
sieraden en bemoedert de jongens, ze knipt Bobby en maakt hem daarmee
tot een andere man. Ook gaat ze met hem winkelen, ze zoeken in
tweedehands kledingzaken een andere outfit voor hem.
‘Als ze aan het winkelen was, had Clare de concentratie van een vrouwtjes-adelaar op jacht naar forel voor haar jongen. […] Ze was een bonte persoonlijkheid, met een echt jagersinstinct; je kon aan haar ogen zien dat de dingen die ze zocht, een zachte glans uitstraalden, onzichtbaar voor andere klanten. Ik liet haar uitzoeken, en na twee weken had ik een goedkope nieuwe garderobe van oude kleren.’ (2001-160)
Met dit boek komen
een aantal thema’s aan de orde die voor iedereen gelden.
Confrontaties met toevalligheden, soms noodlottig, zorgen voor de
noodzaak tot reactie en de daarmee gepaard gaande teleurstelling.
Plannen en verwachtingen krijgen een ander verloop of verdwijnen
eenvoudig. Vroeg of laat leidt dit tot bezinning en dat gebeurt ook
met de personages, terugkijkend op hun leven komt het besef dat ze
eigenlijk een ander leven hadden willen leiden. Allemaal hebben ze
kampen met – vaak externe - factoren waardoor hun leven een andere
richting krijgt, soms is het ook een gevolg van eigen keuze die
anders uitpakt dan gedacht. Maar het leven gaat door en de
consequenties moeten gedragen worden. Het boek stemt niet meteen
vrolijk, het is meer een roman die je doet nadenken en meeleven met
de personages. De eerlijkheid die ze uitstralen door hun
tekortkomingen te benoemen, hun te hoge verwachtingen te koesteren en
de kracht die ze uiteindelijk weten aan te wenden om het echte leven
tegemoet te gaan is werkelijk erg goed beschreven.
De auteur
Michael Cunningham
(Cincinnati, 6 november 1952) is een Amerikaans schrijver. Zijn
bekendste werk is de roman The Hours (1998) die werd bekroond met de
Pulitzer-prijs en in 2002 werd verfilmd met Nicole Kidman, Julianne
Moore en Meryl Streep in de hoofdrollen.
Cunningham is
geboren in Cincinnati, Ohio en groeide op in Pasadena, Californië.
Hij studeerde Engels aan de Stanford-universiteit en behaalde zijn
Mastertitel aan de Universiteit van Iowa. Tijdens zijn studie
publiceerde hij al een aantal korte verhalen in de tijdschriften
Atlantic Monthly en Paris Review.
Cunningham doceert
bij het Fine Arts Work Center in Provincetown, Massachusetts en aan
het Brooklyn College in New York. Zijn debuutroman A Home at the End
of the World werd in 1990 gepubliceerd en ontving lovende recensies.
Voor zijn derde roman The Hours uit 1998 kreeg hij verschillende
belangrijke prijzen, waaronder de prestigieuze Pulitzerprijs. Dit
boek betekende zijn internationale doorbraak en de verfilming van The
Hours met uitsluitend steractrices vergrootte zijn naamsbekendheid
aanzienlijk.
Hoewel Michael
Cunningham homoseksueel is en homoseksualiteit een terugkerende
thematiek in zijn werk is, verzet hij zich tegen het etiket
‘homoseksueel schrijver’ omdat het niet het belangrijkste thema
in zijn oeuvre is.
Titel: Huis aan het
einde van de wereld
Titel
oorspronkelijk: A home at the End of the World
Auteur: Michael
Cunningham
Vertaling:
Uitgeverij Bert Bakker
Uitgever: Ooievaar
ISBN: 9789057133978
Genre: fictie
Verschenen: deze
editie 2001
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter.
Dat wordt zeer op prijs gesteld en we willen graag weten wat je ervan vindt.