Chris Houtman-Het negende gebod

Recensie door Tea van Lierop

Uitgeverij Karakter Uitgevers B.V. 



Over de macht van het zwijgen

De vuistdikke thriller die hier besproken wordt heeft op de cover een devote vrouw, zij kijkt naar boven en lijkt de perfecte personificatie van de titel Het negende gebod ‘Gij zult geen valse getuigenis afleggen’. Het maakt razend nieuwsgierig wie zich schuldig maakt aan het negende gebod en nog spannender is of er een ontmaskering plaats zal vinden. In een decor van kerkelijke gezagsdragers, filmmakers, musea, kloosters en opgedoken belangrijke geschriften uit de begintijd van onze jaartelling wordt het verhaal spannend en interessant verteld. 

 

Het boek telt 400 pagina’s vol wisselende taferelen en vele personages. De passages spelen zich op diverse plaatsen af, niet alleen in Nederland, maar ook in het mediterrane, mondaine Cannes, in een Zuid-Frans klooster, in Rome en in het Midden-Oosten.

Vooral die Nederlandse plekken zijn herkenbaar, de wat exotischer plaatsen spreken enorm tot de verbeelding.

Hoofdpersonage Esther is de spil in het enorm uitgebreide netwerk van gebeurtenissen. Zij heeft de kennis en de vaardigheden om getipt te worden een scenario te schrijven voor een film die zal aantonen dat de onderdrukking van vrouwen in de kerk nooit de bedoeling is geweest. Dat zij zich moeten onderwerpen aan de man is een interpretatie van mannen en komt voort uit jaloezie. Hiervoor is bewijs gevonden in de vorm van brieven van Plinius de jongere aan keizer Trajanus. In de tijd dat deze brieven werden geschreven waren christenen nog vogelvrij, hen werd verweten bijgelovig te zijn. Plinius wil er het zijne van weten en ondervraagt met de beste bedoelingen twee gevangen christelijke slavinnen. De correspondentie met Trajanus is vriendschappelijk en over en weer respectvol.

Dat de conservatieve tak van de Rooms-Katholieken not amused zal zijn met het verschijnen van een film die hun rol in diskrediet zal brengen is duidelijk. Men zet alles op alles om te verhinderen dat de film gemaakt wordt.

“Maar er staan ook andere schokkende zaken in de Plinius Codex. Paulus bijvoorbeeld, dat was ook niet echt een lieverdje. En de kliek om Paulus heen al helemaal niet. Onder zijn volgelingen vinden we een aantal louche types die niet alleen zo misogyn waren als de pest, maar die ook regelrecht verantwoordelijk zijn geweest voor de dood van talloze christenen. Met name vrouwen.”

Esther is een vrouw met een brede belangstelling, ze studeerde onder andere theologie en is daarbij de aangewezen persoon om benaderd te worden bij het precaire project, dat in het allerdiepste geheim voorbereid en uitgevoerd moet worden. De verhaallijnen van de film en het onderzoeken van de benodigde geschriften meanderen door de diverse hoofdstukken en zorgen voor voldoende afwisseling. Want natuurlijk zijn er meerdere partijen en natuurlijk zorgen een aantal plotwisselingen voor een totaal ander perspectief.

Twee ander hoofdpersonages zijn moeder en dochter Naira en Helena, over hen valt veel te vertellen, daar kan in een recensie geen sprake van zijn, maar zij zijn wel de smaakmakers van het verhaal, niet alleen door het zeer mystieke verleden van Naira. Dankzij hun briljante geest en hun onverschrokkenheid weten ze door te dringen tot de kern en velen om hun vinger te winden om zo hun doel te bereiken.

Van de verhaallijnen spreekt het historische aspect het meest aan. Het is werkelijk super interessant om een briefwisseling uit een zo ver verleden te lezen. Wat hield de mensen bezig, hoe werd er over christenen gedacht, hoe werd er omgegaan met verraders, welke rol hadden de vriendinnen van Jezus? Veel vragen, maar niet overal is antwoord op te geven, niet alles is op te lossen. Bijvoorbeeld waar bevindt zich het werkelijke graf van Maria Magdalena?

Bijzonder mooi uitgewerkt is geschiedenis van de Katharen, niet dat er zoveel pagina’s over geschreven zijn, maar de kern wordt wel besproken en geeft precies aan waarom de Katharen vervolgd werden. Zij hebben een totaal andere kijk op veel geloofszaken en een zeer opvallend verschil met de Rooms-Katholieke kerk is de rol van de vrouw, de Kathaarse vrouw wordt niet onderworpen aan de man.

Terwijl het verhaal zich ontrolt, maakt de lezer ook het wel en wee van Esther mee, vooral haar liefdesleven wordt onderdeel van de intrige, het maakt het plot wat smeuïger. Gelukkig wordt het wel gedoseerd, want het verhaal heeft het niet echt nodig, net als de ziekte van Helena. De keiharde confrontaties tussen de strijdende partijen vormen het kader van de roman. Het wordt een machtsstrijd om - met bijna mythische listen - het begerenswaardige in bezit te krijgen. Daarbij wordt er tussendoor gestrooid met wat actualiteiten, dat is leuk wanneer je een boek leest dat net uitgekomen is. Zou de lezer van 2060 zich achter de oren kunnen krabben en zich afvragen: ‘Trump, wie was dat ook alweer?’

Wie geïnteresseerd is in een machtsstrijd tussen kerk en waarheid en wie houdt van wat spanning en een verhaal met flink wat vaart, heeft hiermee een heerlijke, kloeke thriller in handen voor een fiks aantal uren leesplezier!

Auteur

Chris Houtman (1955, Den Haag) was na een carrière in het Amsterdamse Theater De Engelenbak jarenlang werkzaam bij IDTV als eindredacteur en scenarioschrijver. Hij maakte daar onder meer programma’s als Taxi, de dramaserie Finals voor BNN en Westside voor AT5/NPO. Daarnaast schreef en regisseerde hij verschillende theaterproducties op locatie en was hij betrokken bij historische festivals. Sinds 2016 legt hij zich volledig toe op zijn schrijverschap.

In 2017 verscheen zijn thriller Akte van berouw

Titel: Het negende gebod

Auteur: Chris Houtman

Uitgever: Karakter Uitgevers B.V.

ISBN: 9789045215686

Pag. : 400

Genre: Thriller

Verschenen: mei 2018