Recensie door Tea
van Lierop
Uitgeverij De
Harmonie
Aartsluie
brutale en kritische kangoeroe trekt in bij kleinkunstenaar….
Kleine porties
In
79 hoofdstukjes worden maatschappelijke thema’s besproken en vooral
bekritiseerd. De auteur gebruikt de kangoeroe als medium om de
maatschappij op de hak te nemen, een kangoeroe kan immers niet
spreken?
Er
wordt gebruik gemaakt van dialogen, er zit humor in, geen onderwerp
is taboe. Aan de lezer de schone taak de stukjes te lezen en te
interpreteren.
Een
goede raad vooraf: lees ze niet achter elkaar, maar in kleine
porties zodat er elke keer met een frisse blik gekeken wordt.
Het
boek is vertaald uit het Duits en niet alle onderwerpen zullen door
een niet Duitser meteen herkend worden en daardoor zou een deel van
de humor niet begrepen kunnen worden.
Voor
de volledigheid is er natuurlijk veel te vinden op internet. Namen
van auteurs, politici, titels van artiesten in de ruimste zin van het
woord worden vermeld in de stukjes en aanvullende informatie is dan
meer dan welkom.
Ga
mee naar het huis van de kleinkunstenaar die een ongevraagde gast
krijgt.
Dingdong
‘Dingdong. De
bel. Ik loop naar de deur, doe open en sta oog in oog met een
kangoeroe. Ik knipper met mijn ogen, kijk achter me, de trap op, de
trap af. Kijk recht vooruit. De kangoeroe staat er nog steeds.’
(blz 11)
In de eerste passage, die tevens erg humoristisch geschreven is, komt de kangoeroe
een pan lenen. Hij wil pannenkoeken bakken en komt erachter dat hij
geen pan heeft. Gedurende het stukje blijkt dat hij, behalve geen
pan, ook de rest van de benodigdheden mist voor zijn doel, zelfs een
fornuis!
Zo komt het dat de
kleinkunstenaar, zelf haat hij die kwalificatie, een huisgenoot
krijgt. Meteen komen er in de dialoog een aantal thema’s aan de
orde zoals de buurvrouw met het hitlersnorretje, migratie, het
communisme en de kersenbonbons van de Lidl!
Satire
Onder het mom van satire wordt geen onderwerp geschuwd. In het stukje
‘Wie zijn er helden’ wordt Franz Jozef Strauss (1915-1988)
opgevoerd, dit was naar aanleiding van een Franz Jozef
Strauss-tentoonstelling. Deze omstreden Beierse CSU-politicus was fel
anticommunistisch en als minister van defensie voorstander van
herbewapening. Op een spandoek aan het begin van de tentoonstelling
staat:
‘Een volk dat zulke economische prestaties heeft geleverd, heeft
er recht op om niets meer over Auschwitz te hoeven horen’ (blz
192)
Speelse
opbouw
De stukken worden aangekondigd met aan de rechterkant bovenaan
de pagina een vodje afgescheurd papier met daarop de titel, ziet er
leuk uit. Door het boek heen staan ook een aantal scenes uit
‘Opportunisme & Repressie’, deze worden gepresenteerd op een
recht stukje papier en maken een serieuzere indruk. De onderwerpen
zijn divers en hebben titels als ‘God is geen dj’ en
‘Leed van Hippocrates’, in dit laatste hoofdstuk wordt
het sprookje Roodkapje gebruikt om de draak te steken met het
verstrekken van grote hoeveelheden medicijnen, waarvan de
bijverschijnselen bestreden moeten worden met weer andere medicijnen.
De farmaceutische industrie houdt hiermee zichzelf in stand. De
auteur strooit royaal met namen van bekende personen, zo wordt
Marcel Proust in de context van medicamenten en ziekte aangehaald:
‘De kangoeroe ligt onder een rode lamp in een deken gewikkeld in
zijn hangmat en zwaait met een boek naar me. ‘Hier,’roept hij.
‘Proust: “Voor elke kwaal die artsen met medicamenten genezen,
als ze dat ooit al hebben gedaan, veroorzaken ze tien nieuwe bij
kerngezonde mensen door ze een ziekteverwekkende stof in te spuiten
die duizendmaal besmettelijker is dan alle microben bij elkaar; het
idee dat je ziek bent.’” (blz
160)
Veel
stukjes
Door het enorme aantal onderwerpen is het samenvatten niet eenvoudig.
Er zijn wel punten waaronder meerdere stukjes geplaatst kunnen worden
zoals humor, maatschappijkritiek of irritant menselijk gedrag, maar
het boek zou tekort gedaan worden wanneer dat de hele
kapstok is om het boek aan op
te hangen.
Elk deeltje is de moeite waard
gelezen te worden, verplaats je in het Duitsland van 2009, probeer je
in te leven in de naoorlogse houding van Duitsers die WOII meegemaakt
hebben of erover hoorden van hun ouders, denk mee met het verdwijnen
van je privacy, denk over eerlijk delen van werk en kapitaal en alle
andere pittige vraagstukjes die aandacht verdienen. Probeer ook de
zaken wat luchtig te bekijken en heb oog voor de vertaler die alle
specifieke (woord)grappen heeft weten te vertalen.
Niet alle onderwerpen waren voor mij
even aansprekend, soms snapte ik ze niet (denk ik), of ik vond ze
grensoverschrijdend. Dit is een boek dat discussie kan uitlokken,
alleen dat is al een reden om het boek te gaan lezen!
De
auteur
De Duitse Marc-Uwe Kling (1982
Stuttgard, Duitsland) is kleinkunstenaar en poetryslammer. Van De
kangoeroekronieken werden in Duitsland een half miljoen exemplaren
verkocht en van het luisterboek nog eens een half miljoen. De
filmrechten zijn verkocht en op de verhalen werd een toneelstuk
gebaseerd dat inmiddels in 10 steden is opgevoerd. (Bron: De
Harmonie)
Titel: De
kangoeroekronieken
Titel oorspronkelijk: Die
Känguru-Chroniken
Auteur: Marc-Uwe Kling
Uitgever: De Harmonie
Vertaler: Elbert Besaris
ISBN: 9789463360371
Pag.: 232
Genre: literaire fictie
Verschenen: april 2018
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter.
Dat wordt zeer op prijs gesteld en we willen graag weten wat je ervan vindt.