Leven en
dood zijn ernstige zaken
Deze novelle
speelt zich af op een zondagavond en de daarop volgende nacht. Spelers zijn de
cichorei-drogers, ‘asteniers’: Blomme, de opperdroger Hutsebolle, de simpele
sukkelaar Fliepo, de landloper Knorre; de jonge hulpjes De Maf en Lot zijn aan
het pierewaaien en komen met het ochtendlicht weer op de ast.
Het is hard
werken, vaak 24 uur door, om de cichorei - de armeluiskoffie - droog te
krijgen. Allen hebben hun ervaringen, hun geheime wensen en verlangens en hun
immense teleurstellingen, maatschappelijk en persoonlijk. Maar zij schamen zich
voor hun diepste verlangens en gedachten en delen die niet met elkaar. Zo
spaart de oude Blomme al zijn hele leven voor een eigen ‘koeieplekje’, een
eigen boerderijtje. Hutsebolle droomt en ijlt over zijn prijsduif. Fliepo voelt
zich in wezen zeer verbonden met de vagebond Knorre. Allen zijn jaloers op
diens vrije leventje.
Knorre komt in
de loop van de avond / vroege nacht naar de ast. Om
eruit te rusten, denken de asteniers, maar al spoedig bemerken zij dat hij is
gekomen om te sterven. Alle drie merken zij dat op en uit verschillenende
motieven doen zij niets: geen pastoor wordt gehaald om het heilig oliesel te
geven.
Het sterven van
Knorre brengt bij de drie een soort mystieke openbaring, een visioen te weeg.
Als des morgens
de jonge gasten De Maf en Lot terugkeren
blijkt de zwerver inderdaad gestorven. Zij waarschuwen de boer, op wiens land
de ast staat en die zorgt ervoor dat het lijk wordt afgevoerd.
Waardering
Het prachtige
in deze novelle is dat Streuvels zich enerzijds betoont als een ware naturalist
- ‘life sucks’ en wie voor een dubbeltje geboren is wordt nooit een kwartje -
en anderzijds als een mysticus - de ervaring dat het leven één is. Streuvels
voertuig is de schitterende, lyrische en poëtische stijl in een soort kunst-West-Vlaams met
Oost-Vlaamse elementen. Gezochte woorden (met een woordenlijstje onderaan de
bladzijdes) zijn van een impressionistische schoonheid. De gehanteerde stream
of consciousness maakt dat het verhaal en de mensen je als lezer nog veel meer
gaan raken.
Schoonheid van
taal gaat hand in hand met een diepe mensbeschouwing.
Al veel langer
wilde ik iets van Stijn Streuvels lezen. Deze herdruk van de oorspronkelijke
tekst, voorzien van een verklarende in- en uitleiding, was de gelukkige
aanleiding. Ik zie dat Hugo Claus elementen van Streuvels in zijn eigen werk
heeft gebruikt: het kunst-Vlaams, het Vlaamse land en zijn armoedige bebouwers
en bewoners, de geslotenheid van de mensen, hun immense verlangens en
fantasieën, de drukkende zwaarte van het leven, de moeilijkheid van morele
keuzes.
Over de auteur
Stijn
Streuvels, pseudoniem voor Franciscus Petrus Maria (Frank) Lateur (Heule, 3
oktober 1871 – Ingooigem, 15 augustus 1969) was een Vlaams schrijver.
Streuvels geldt
als een van de belangrijkste vernieuwers uit de Nederlandstalige letteren van
zijn tijd. Hij schreef naturalistische verhalen, geïnspireerd door Émile Zola
en de grote Russen van die tijd (vooral Tolstoj).
Hij was
autodidact en las en sprak meerdere talen, onder andere Frans en Duits. Noors
kon hij lezen, maar Russisch kreeg hij nooit onder de knie. Onder andere het
werk van Tolstoj vertaalde hij echter toch, aan de hand van Duitse vertalingen.
De
literatuurkenners zijn het er over eens dat de visionaire sterkte van zijn
werk, de onverbiddelijke erkenning van de werkelijkheid, zonder moraliserende
commentaar, de scheppende taalkracht van zijn proza en de universaliteit van de
behandelde thema's, zijn werk hebben opgetild boven het particularisme en de
streekliteratuur.
Uit het archief
met nominaties voor de Nobelprijs voor de Literatuur bij de Zweedse Academie
blijkt dat Streuvels van 1937 tot en met 1957 dertien keer genomineerd is
geweest voor de Nobelprijs. Ook in 1965 was hij genomineerd.
(Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Stijn_Streuvels)
Titel: Het
leven en de dood in den ast
Auteur: Stijn
Streuvels
Redactie: Els
van Damme
ISBN:
9789401433143
Uitgever:
Lannoo
Oorspronkelijke
verschijningsdatum: 1926
Verschijningsdatum:
april 2016
Mooie recensie, echt knap gedaan! Goed dat deze (helaas bijna vergeten) grootheid van de Vlaamse literatuur nog eens in de kijker wordt gezet. Ik las (lang geleden) ook "De Vlaschaard", "De teleurgang van de Waterhoek" en "Langs de wegen" en volgens mij verdiende Streuvels de Nobelprijs wellicht meer dan gelijk welke andere Vlaamse schrijver. Bedankt voor deze recensie.
BeantwoordenVerwijderenDank voor je aardige reactie. Ik ben het met je eens: Streuvels is een fantastisch auteur.
Verwijderen'Is' want al is de mens dood, de auteur blijft.