Recensie door Truusje
Uitgeverij Aspekt
Waarom de SS Korans
kocht
Islamitische collaboratie
in de Tweede Wereldoorlog
De afgelopen jaren was er
veel te doen rond de mei-herdenkingen. Daarbij was ook aandacht voor de
islamitische inbreng van onze bevrijding. Dit werd mede benadrukt om de
exclusiviteit van de waarde van de
meidagen voor alle groepen te benadrukken. Een mooi initiatief. Maar als we het
dan toch over exclusiviteit hebben, dan past daar ook de collaboratiekant bij,
en die was er ook. In 'Neu Turkestan' staat historicus Perry Pierik stil bij de islamitische kant van de collaboratie. De
bundel heet 'Neu Turkestan', omdat dat de beoogde naam was voor een grote
eenheid van de Waffen-SS, de militaire tak van de SS, die men wilde oprichten.
Het was niet gemakkelijk
de nazi-ideologie op één lijn te krijgen met het islamitische gedachtegoed.
Voor de nazi’s en hun rassenwaan waren de islamitisch volkeren uit de Sovjet-Unie
- vooral uit de Kaukasus - en de Bosniërs op de Balkan, exotische volkeren.
Maar het leger had minder last van deze vooroordelen en zij ronselden massaal
vrijwilligers. Deze Hilfswilligen (Hiwi’s) dienden praktisch in iedere Duitse
divisie. De SS driegde de boot te missen en daarom werd verlaat alsnog met
ronselen begonnen. Vooral de Turkmeense bevolkingsgroepen in de voormalige
Sovjet-Unie waren bereid te collaboreren, maar er waren ook Azerbeidzjanen,
Krim-Tataren en Kalmucken.
De nieuwe bondgenoten
kregen meer religieuze vrijheid van de nazi’s dan van de communisten en dit
bepaalde in verregaande mate het pact dat er gesloten werd. De grootmoefti uit
Jeruzalem - El Hoesseini - werd er
bijgehaald om de soldaten op te porren. De grootmoefti onderschreef het
antisemitisme van de SS en bezocht Mussolini,
Hitler en zelfs het kamp Auschwitz.
In Polen en later in Wit-Rusland werden de vrijwilligers opgeleid voor het
front. Ondanks de Duitse inspanningen om het de nieuwe SS’ers naar de zin te
maken, verliep het geheel nogal stroef. Er was veel onbegrip over en weer. De
Kaukasische vrijwilligers vergrepen zich in het Poolse Trawniki aan de Poolse
vrouwen, waarvan er sommigen zich zelfs met beetwonden bij de Duitse
autoriteiten meldden. De spanningen tussen Polen en Kaukasiërs liepen hoog op en
Himmler - het hoofd van de SS - liet
de eenheid overplaatsen naar de brigade Dirlewanger in de Oekraïne. Deze
eenheid, onder bevel van Dr. Oskar
Dirlewanger kende een beruchte reputatie. Veel disciplinair gestraften
dienden in deze eenheid en de commandant was even dapper als rücksichtslos. De
islamitische soldaten werden ingezet tegen de partizanen en later bij de
Warschau-opstand, waar de eenheid 'Dirlewanger' zich ernstig misdroeg.
Het is interessant te
lezen hoe de SS de zieltjes probeerde te winnen en te behouden. Zo staat er in
het boek een afdruk van een brief van het SS-Hauptamt waarin duidelijk wordt
dat de SS 50 exemplaren van de koran bestelde. Sommige SS-officieren gingen
zelfs zover zich tot de islam te bekeren, om zo toenadering te krijgen tot de
troepen. Maar hoezeer men zich ook inspande, de samenwerking bleef lastig. Bij
de Bosnische vrijwilligers in de divisie
'Handschar' (kromzwaard) kwam het zelfs tot een opstand tijdens de opleiding in
Frankrijk. De SS-commandant van de eenheid, Gustav Sauberzweig - bijgenaamd 'De snelle' - greep echter direct
in en verschillende Bosniërs eindigden voor het vuurpeloton.
De samenwerking SS en
islamieten bleef grotendeels in de kinderschoenen steken. De divisie 'Neu
Turkestan', die later in Slowakije en Italië werd ingezet, kwam nimmer goed van
de grond. Het bleef vooral draaien om wederzijdse anti-Joodse sentimenten. De
SS verspreidde een folder waarin stond dat Mohammed vergiftigd was door de
joden. Dat vond gretig aftrek. Maar... sneuvelen voor nazi-Duitsland was een
ingewikkelder zaak. In vele opzichten had het leger het beter aangepakt, en
vooral pragmatischer.
Historicus Pierik heeft
met dit boek een onbekend onderwerp aangesneden, en inzicht gegeven in hoe twee
ideologieën worstelden om tot een coalitie te komen. Een origineel onderwerp,
net als zijn voorlaatste boek, de vuistdikke biografie over generaal Erich Ludendorff, waarin deze voorman
uit de Eerste Wereldoorlog ook geëtaleerd wordt als wegbereider van Lenin en Hitler.
Een aanrader, 'Neu
Turkestan', over een groot maar relatief onbekend onderwerp van de Tweede
Wereldoorlog.
Auteur
Dr. Perry Pierik (1965) is gepromoveerd historicus met als specialisme de Tweede
Wereldoorlog. Daarbij is hij auteur van een groot aantal boeken op zijn
vakgebied. Passie voor het boekenvak is de drijfveer geweest voor de oprichting
van uitgeverij Aspekt, waar hij directeur en uitgever van is. In het voorjaar
van 2010 bestond de uitgeverij vijftien jaar, hetgeen uitbundig werd gevierd
met een expositie van schilderijen van zijn hand. Want naast het schrijven en
het uitgeversvak schildert Pierik. Zo werd ook in het najaar van
Het bekendste werk van
zijn hand is een boek over de Nederlanders aan het Oostfront, Van Leningrad tot
Berlijn. Over een ander bekend boek, Hitlers Lebensraum, Hongarije 1944 – 1945,
werd onder meer in de Magyar Nemzet geschreven dat dit boek “een goudmijn” was.
In een briefwisseling met
auteur, uitgever en Buddingh-biograaf Wim Huijser bericht Perry Pierik over de
dagelijkse gang van zaken in het uitgeversvak. De brieven zijn in 2009 en 2010
gebundeld verschenen in De inkt van Arcadië en Het geheime leven. Alles wat
ontstaat vanuit een innerlijke drijfveer of noodzaak kan rekenen op de
belangstelling van Pierik. Vandaar dat hij als veelzijdig talent op diverse
terreinen actief is.
In augustus 2017 heeft
Pierik de eerste Civis Mundi-prijs gekregen voor zijn moed om Uitgeverij Aspekt te beginnen.
Op http://batavierenpodcast.nl/tag/perry-pierik/
zijn verschillende interessante podcasts te vinden met Pierik.
Titel: 'Neu Turkestan' aan het front
'Islamitische soldaten uit
de Kaukasus en de Balkan in dienst van de Waffen-SS'
Auteur: Perry Pierik
Pagina's: 202
ISBN: 9789463383844
Verschenen: maart 2019
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter.
Dat wordt zeer op prijs gesteld en we willen graag weten wat je ervan vindt.