Recensie door Truusje
Uitgeverij Podium
De vrijheid van een vogel
Kes is
een aangrijpende coming-of-ageroman over Billy
Caspar, een vijftienjarige en dromerige jongen uit een Engels
mijnwerkersdorpje in South Yorkshire,
waar hij woont met zijn oudere broer Jud
en zijn moeder. Het leven is er hard, het is geen vetpot en doordat er ook nog
eens een vader aan het sjofele gezin ontbreekt, is het Jud die dient te zorgen
voor hun levensonderhoud, door te werken in de mijnen. Het is een rauw verhaal met
scherpe randjes over een solitaire knul. Billy komt nu eens vertederend over,
dan weer als een straatschoffie dat op zijn tijd zijn lange, grijpgrage vingers
gebruikt en iets gapt omdat hij honger heeft.
Het nest waar hij in
opgroeit is niet warm te noemen. Zijn moeder vindt het maar lastig om een
liefdevolle en betrokken rol te vervullen en zoekt haar vertier voornamelijk
buitenshuis, waarbij ze geregeld vergeet zich te bekommeren om haar twee
kinderen en te zorgen voor voldoende mondvoorraad.
Doordat het gezin niet
ruim behuisd is, slapen de jongens op één kamer en in één bed. Het boek opent
met een scene van het ochtendritueel. Jud moet voor zijn werk eerder opstaan
dan zijn broertje, wat de nodige strijd tussen de jongens oplevert. Billy is
degene die zijn broer op zijn verantwoordelijkheden wijst, schopt hem bijna
letterlijk het bed uit, waarna hij zelf nog even terug kan onder de warme
dekens. Helaas moet hij het meer dan eens bezuren, wanneer Jud
de laatste boterhammen heeft meegenomen en Billy met een lege maag zijn
krantenwijk moet doen. Lopend, omdat Jud tot overmaat van ramp ook zijn fiets
nog heeft meegenomen.
De beschrijvingen van onder andere de
natuur zijn zo mooi aan het papier toevertrouwd, dat je tijdens het lezen steeds met Billy mee
kunt lopen en ruiken, voelen en beleven wat hij ervaart. Door het filmische,
beeldende en het scherpe oog voor veel details, werd ik domweg aan het papier
vastgezogen bij het lezen van alle karakteristieken.
In een paar passages komt
heel helder naar voren hoe de hoofdpersoon zelf aankijkt tegen zijn leventje,
de dingen die voorbij zijn en de dingen die hij zo graag anders had gezien. De
auteur laat de lezer beleven hoe Billy zich de fijne momenten herinnert met
zijn vader en hoe hij zijn leefomstandigheden zou willen veranderen.
School lijkt voor Billy een
noodzakelijk kwaad te zijn - hoewel hij altijd plichtsgetrouw op tijd aanwezig
wil zijn - en zijn resultaten laten danig te wensen over. De sfeer is er vaak
ver te zoeken. Leraren zwaaien gretig met het rietje die ze op de handen van 'lastpakken'
laten zwiepen. Tussen de jongens is ruzie zoeken, vechten en pesten schering en
inslag, waar Billy meer dan eens slachtoffer van wordt. Ook de gymnastiekleraar
Sugden is behept met nogal sadistische trekjes, wanneer Billy na de les snel
zijn kleren aanschiet. Hij staat dan te popelen om weg te gaan, maar móet zich
weer uitkleden om te douchen. De schrijnende passage laat zien
hoe ongelijk de verhoudingen tussen leraar en leerling zijn.
'Terwijl Billy bezig was met zijn enkels en hielen,
posteerde Sugden drie jongens aan de ene kant van de doucheruimte, waarna hij
zelf naar de andere kant liep, waar de toevoer naar de leidingen langs de muur
werd geregeld. Hat draaiwieltje waarmee je de toevoer kon afstellen zat op een
korte stang en was verdeeld in acht segmenten die de vorm hadden van bloemblaadjes.
Ter hoogte van de plek waar de leidingen voor koud en warm water bij elkaar
kwamen zat een thermostaat waarvan de meter in het rood stond, op 43 graden.
[...] Sugden draaide hem via WARM naar KOUD. Een paar tellen lang was er geen
verandering van temperatuur af te lezen en bleef de rode schijf het grootste
deel van de meter bedekken. Toen begon hij weg te zakken, eerst langzaam,
daarna sneller [...] Het koude water deed Billy's adem stokken. Hij stak zijn
handen naar voren alsof hij wilde voelen of het regende, en rende toen naar het
uiteinde van de doucheruimte. [...]
'Oververhit, Caspar?'
'Laat me d'r uit, meneer. Laat me erdoor.'
'Ik dacht dat je wel even zou willen afkoelen na al
je inspanningen in het doel.'
'Ik sta te vernikkelen!'
'Je meent het.'
Scène uit de film Kes |
De jongens krijgen toch
medelijden met hun klasgenoot, maar de leraar weet van geen wijken. De reden
dat Billy zo graag snel naar huis wil is Kes,
de torenvalk die hij uit het nest heeft gehaald. De naam Kes is een afkorting
van 'kestrel', wat 'torenvalk' betekent. Vele uren hij besteedt hij aan het
lezen van boeken over valkerij en wanneer hij ze niet mag lenen bij de
bibliotheek, weet hij er stiekem een te gappen. Zo leert hij precies hoe hij
zijn valk af kan richten en elk vrij uur is hij met Kes bezig. Op die momenten
is Billy helemaal in zijn element. Zijn succesvolle resultaten kunnen ook nog
eens rekenen op de oprechte belangstelling van meneer Farthing.
Een onbezonnen actie komt Billy
echter heel duur te staan, waarbij hij niet echt hoeft te rekenen op de steun van zijn moeder.
Aan het eind van het boek
creëert de auteur een rustpunt en haalt hij de vaart uit het verhaal, door de
omgeving van het leefgebied van Billy heel gedetailleerd op papier te zetten. Het personage van Billy en de relatie tot zijn valk worden psychologisch magnifiek uitgediept.
Het is een grote aanwinst dat deze moderne klassieker ruim 50 jaar na dato eindelijk in het Nederlands is vertaald. De vertalers zijn er subliem in geslaagd om van dit juweeltje zo'n heerlijk te lezen verhaal te maken.
Zoals Hines in zijn nawoord schrijft, heeft hij uit ervaringen van zijn eigen jeugd geput. Ook hij zwierf veel door de natuur rond het mijnwerkersdorpje.
Kes is
een titel uit de voorjaarsactie 2019 van Schwob
Auteur
Barry Hines (1939-2016) was een Engelse auteur. Hij heeft verschillende werken op
zijn naam staan en hield zich daarbij tevens bezig met het schrijven van televisiescripts.
De auteur is
geboren in het mijnwerkersdorp Hoyland Common, South Yorkshire.
Ook hij heeft in de mijnbouw
gewerkt, maar later zijn eerder afgebroken studie weer opgepakt en is als
leraar lichamelijke opvoeding aan de slag gegaan.
Een jaar na het uitkomen
van het boek, is dit verhaal op het witte doek verschenen.
Titel: Kes
Oorspronkelijke titel: A
Kestrel for a Knave
Auteur: Barry Hines
Vertaling: Harm Damsma en
Niek Miedema
Pagina’s: 223
ISBN: 9789057599545
Uitgeverij Podium
Verschenen: februari 2019
Oorspronkelijk verschenen
in 1968
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter.
Dat wordt zeer op prijs gesteld en we willen graag weten wat je ervan vindt.