Uitgeverij Gopher
Tjerk de Vries was
werkzaam als bedrijfsjurist, maar heeft zich door reorganisatie
gedwongen terug moeten trekken. Het definitieve ontslag wachtte hij echter
niet af, want hij besloot zelf ontslag te nemen en van een flexpensioen gebruik
te maken. Toch voelt hij zich geloosd en gedumpt als een stuk vuil, terwijl hij
zich op zijn zestigste nog vitaal genoeg voelde om nog een aantal jaar door te
werken. Om wat extra inkomsten te genereren besluit hij om een baantje als
postbezorger aan te nemen.
Zijn van oorsprong Franse
vrouw Eugenie is werkzaam als docente Frans, maar heeft nog voldoende
snipperdagen om er samen met hem op uit te trekken en ze genieten samen van
wandelen en fietsen in Drenthe.
Daar laat Tjerk zijn oog
vallen op een vroeg negentiende-eeuws boerderijtje en hij besluit zonder
overleg met Eugenie om woningruil aan te vragen.
Slecht nieuws
Een ziekenhuisbezoek gooit echter danig
roet in het eten. De niet agressieve zwelling in zijn oksel blijkt zich toch
ontwikkeld te hebben tot lymfeklierkanker en de oncoloog vraagt of het echtpaar
voor een gesprek langs zou willen komen.
'Nee, ik heb geen tijd, schreeuwde Tjerk inwendig,
mijn leven is nu pas weer begonnen na die ellende met die rot reorganisatie! Ik
wil zo door, ik wil rustig leven in Wilhelminaoord met Eugenie! Fietsend door
Drenthe met haar, zacht neuriënd, aan mijn zij. [.....] De uitdrukking 'tot
leven komen' had Tjerk vóór dit gesprek met de oncoloog altijd als iets positiefs
ervaren. Maar medische testen en het jargon van artsen gedroegen zich als
negatief van de werkelijkheid: een positieve uitslag heeft vaak een negatieve
betekenis en iets dat tot leven komt, leidt tot de dood.'
Een verdwijning
Hij besluit om zijn zoon Gideon,
schoondochter Vera, de kleinkinderen Donna en Zeta en Vera's tweelingzus Reva
met haar partner Xavier mee te nemen naar een pannenkoekenrestaurant om daar de
slechte tijding te brengen.
Echter.........zover zal het niet komen,
want ineens lijkt de vijfjarige Donna verdwenen te zijn.
Uit onverwachte hoek krijgt Tjerk hulp
en tips over wat een ontvoering zou kunnen zijn en, samen met Vera, belandt hij
in een razende rollercoaster wanneer ze de aanwijzingen volgen die hen naar de
vermoedelijke verblijfplaats van Donna leiden. Door omstandigheden zijn Tjerk
en Vera niet meer bereikbaar en het lukt rechercheur Orlando Coruna maar niet
om het tweetal in te halen. Ze rijden via Duitsland naar België, om
uiteindelijk uit te komen bij de havens van Antwerpen. Eenmaal daar begint de
tijd op veel vlakken ernstig te dringen.
'In een reflex werpt Tjerk zich plat op de vloer.
Hij hoort kogels ketsen, angstkreten van gasten, ziet lichtflitsen. Splinters
van glas en pleisterwerk vliegen in het rond. In een mum van tijd is Olec
kruipend als een poema aangekomen bij de keukendeur, die hij openzwaait. Een
man in kokskleren staart hem onthutst aan. Tjerk kruipt ook laag over de grond,
weg van het tafeltje en schuilt achter een pilaar. In een flits ziet hij boven de
gasten die plat op de grond liggen twee mannen in leren jacks bij de ingang
staan. Ze schieten met snelvuurpistolen met geluiddempers.'
Pas op het einde krijgt de politie vat
op de zaak en kunnen ze handelen.
Wat heeft de insluiper in het huis van
Vera en Gideon met de gebeurtenissen te maken? Wie is toch Anna, die in
Antwerpen opduikt? Het lijkt allemaal geen toevallige samenloop van
omstandigheden te zijn. En het boerderijtje, zal dat er nog van komen?
Conclusie
Vanaf de allereerste bladzijde valt de
lezer direct midden in het verhaal en de alwetende verteller sleept je mee in
alle gebeurtenissen. Knottnerus weet de personages goed uit te diepen en zó
neer te zetten dat ze daadwerkelijk tot leven komen. De dialogen komen heel
vanzelfsprekend over.
De auteur heeft een zeer
natuurlijke en soepele manier van schrijven, die vlot is en zich aanpast aan de
beschreven omstandigheden en gebeurtenissen. Het ene moment zijn het
staccato-zinnen en tijdens andere passages meer informatief en verhalend. Er
worden in dit gelaagde boek vakkundig diverse verhaallijnen uitgerold en
verrassend samengebracht. plotwendingen zetten je soms op het verkeerde been en
dwingen haast tot doorlezen. Tot aan de laatste zin krijgt de lezer aanwijzingen.
Het verhaal wisselt
regelmatig soepeltjes van psychologische roman naar thriller.
Ondanks dat de spanningsboog hierdoor regelmatig inzakt is het
een rete-spannend verhaal!
Er zijn nog voldoende
lijntjes over om het verhaal uit te bouwen en op dit boek zal in 2018
een vervolg uitkomen.
Auteur
George Knottnerus (1953)
heeft al diverse werken op zijn naam staan, zowel fictie, non-fictie als
dichtbundels:
-Open boek
-Vikingzoon
-Vikingzoon
-Missie Berlijn
-De laatste paddenstoel
-10 mei 1940
-Langs Veluwe vestingen
-Lichtvoetig de wereld door
-Verslaafd aan vogels
-Baren
'Lezen en schrijven zitten in mijn bloed. Het één
kan niet zonder het ander. Beide doe ik dan ook graag. Naast het leven van een
actief leven. Lezen of schrijven saai? – forget it. Lezen is leven, en is zelfs
superieur aan film kijken omdat het de inner world bloot legt. Dat vind ik ook
de uitdaging die ik aanga in het schrijven van fictie – het openbaren van het
gedachte, van het onbekende dat toch herkenbaar is. (Her)ontdekken als het
ware.'
De auteur heeft in dit boek zijn eigen
loopbaan als jurist en postbezorger een plaatsje gegeven.
Titel: Doodsangst
Auteur: George Knottnerus
Categorie: Thriller Roman
Pagina's: 235
ISBN: 9789051799460
Uitgeverij Gopher
Verschenen: november 2016
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter.
Dat wordt zeer op prijs gesteld en we willen graag weten wat je ervan vindt.