Eugénie Brands – Het Zeepaardje

Groepsrecensie door Wilma van der Stap, Marieke Scheers, Guido Goedgezelschap en Joella van den Broek

Uitgeverij Aspekt

 

Hooggespannen verwachtingen….

Soms gebeurt het dat een boek de verwachting overtreft, maar de andere kant van de medaille bestaat ook. Vier exemplaren van Het Zeepaardje vonden hun weg naar winnaars van een jubileumactie van een van de beheerders van deze blogspot, nogmaals hartelijk bedankt uitgeverij Aspekt!

Nu alle vier de recensies binnen zijn kan de balans opgemaakt worden. Vier meningen die elkaar deels overlappen, de recensenten hebben duidelijk weten te maken wat de plussen en minnen zijn in het boek.

Achtergrond auteur

Wilma – Dit is het tweede boek van Eugénie Brands, de dochter van kunstschilder Eugène Brands, wiens nalatenschap ze in een stichting beheert. Ze is zelf de jongste niet meer, maar dat blijkt niet uit het boek, dat overkomt als Young Adult.

Bij de lancering van het boek werd er gesproken over een bloedstollende verhaal dat ons, in een zoektocht naar een verdwenen liefde, langs zonovergoten regionen als Curaçao en Bonaire brengt. (https://bit.ly/2WQxnuw) Op de achterkant van het boek staat dat het gedeeltelijk autobiografisch is.

Guido – Eugénie Brands specialiseerde zich als kostuumontwerper: televisieshows, theater- en filmproducties werden door haar aangekleed. Een oud huis in Zuid-Frankrijk en de daarbij behorende vervallen wijngaard brachten verandering in haar leven: de schrijf-microbe kreeg haar te pakken. Na De Witte Raaf  is Het Zeepaardje haar tweede thriller.

Het verhaal

Guido – Het eerste contact met het verhaal geeft de indruk dat je in een reisfolder over Curaçao zit te lezen. Bezienswaardigheden en culinaire hoogstandjes komen regelmatig aan bod, al vrees ik dat sommige passages niet zo in goede aarde zullen vallen bij de plaatselijke toeristische diensten.

Waarom zijn die gebouwen zo goed beveiligd? Het lijken wel gevangenissen. En wat doen die mannen daar voor die getraliede raampjes?''

Marieke – In Het Zeepaardje maken we kennis met Resi, die onverwacht uitnodiging krijgt van een ex-vriend om op zijn kosten mee te gaan naar Curaçao. Eigenlijk kan ze niet, ze is fotografe en heeft een opdracht, maar laat zich toch overhalen. Op Curaçao is het zo slecht nog niet en de liefde bloeit even weer op, tot Alexander zijn oog laat vallen op een deelnemer van de duikcursus waar ze aan deelnemen. Resi staat er dan alleen voor, maar krijgt vervolgens een privé leraar Rocky en ze wordt verliefd. Maar samen zijn met Rocky betekent gevaar. Zijn broertje zit al in de problemen en ook achter Rocky zitten mensen aan. Als ze samen getuige zijn van een liquidatie en Rocky daarna verdwijnt zit Resi helemaal in de problemen. Ze mag het land niet uit, maar Alexander gaat wel gewoon terug, ze is helemaal alleen en weet dat ze in gevaar is. Dan krijgt ze hulp uit onverwachte hoek, maar is die hulp wel te vertrouwen? Een roadtrip volgt als ze op zoek gaan naar Rocky.

Spanning?

Joella – In het begin van het verhaal heb ik het idee dat ik een feelgood aan het lezen ben, echter door de tekst op de achterflap weet ik dat er iets gaat gebeuren, de spanning wordt langzaam opgebouwd.

Marieke – Het is een thriller, maar nergens wil het echt spannend worden. Resi laat vaak weten wat ze denkt en vindt dingen regelmatig ‘spannend’, wat slaat op het duiken, maar ook op de vlucht en de wijze waarop. Verder dan 'spannend' komt ze niet, vervolgens geniet ze weer van wat ze ziet en geniet weer van de witte wijn die gedurende het boek royaal vloeit.

De plot

Guido – Heeft Brands een goede plot. Ja! Alle ingrediënten zijn aanwezig: duikvakantie op een exotisch eiland, liefde, onderwereld, moorden, onwaarschijnlijke onderduikadressen en hallucinante vluchtroutes, ....

Maar er wordt zo weinig mee gedaan. De gebeurtenissen volgen zich allemaal in een sneltreintempo op zonder dieper in te gaan op de achtergrond en het hoe en het waarom? Het verhaal hangt wel aan elkaar, met met veel te grote ogen, .…

Consensus over het hoofdpersonage

Wilma – De reacties van Resi op problemen waar ze mee te maken krijgt en de situaties waarin ze betrokken raakt, zijn vaak erg egoïstisch en kinderachtig, zodat je weinig sympathie voor haar op kunt brengen en je jezelf ronduit begint te ergeren. Ze heeft af en toe een ingeving dat iets voor een ander ook moeilijk kan zijn, maar al snel ligt de focus weer op haarzelf.

Joella – Resi komt op mij over als kinderlijk en naïef en dit zal mede komen door de kinderlijke schrijfstijl die gebruikt wordt.

Marieke – Ze is vreselijk naïef en is alleen maar bezig met haar camera en het enige fotorolletje dat ze heeft. Ook wordt de nadruk erg gelegd op haar pilgebruik en het verdwijnen van de strip met anticonceptiepillen.

Guido – De hoofdrol in dit boek is voorbehouden aan Resi, een nogal erg naïef meisje dat met een vingerknip verliefd wordt, om het even op wie.

Stijl

Wilma – Resi vertelt het verhaal in ik-vorm, maar het loopt niet echt lekker. Het zijn vaak hele korte zinnetjes, soms bij het kinderachtige af. (Caroline, want zo heette ze...) en de dialogen zijn ook erg kort en komen niet echt van de grond.

Guido – De schrijfstijl van Eugénie Brands is zeer eenvoudig, bijna kinderlijk te noemen. Ze geeft wel mooie beschrijvingen van de omgeving, de fauna en de flora, maar er zit zo weinig diepgang in dit verhaal, ... oppervlakkig, ... En dat is toch niet meteen wat je van duikers verwacht, ...

Een gemiste kans?

Joella – Resi maakt ontzettend veel mee en de gebeurtenissen volgen elkaar in mijn ogen te snel op waardoor het ongeloofwaardig overkomt evenals haar reacties op het gebeuren. Het verhaal lijkt teveel gecomprimeerd. Het boek had meer pagina's mogen tellen om het verhaal meer diepgang te geven.

Marieke – Alle personages blijven eendimensionaal en het verhaal zit vol onwaarschijnlijkheden.

Wilma – Het verhaal wordt in chronologische volgorde verteld, meestal in de verleden tijd, maar af en toe wordt dat opeens, zonder reden, afgewisseld met de tegenwoordige tijd, wat een nogal verstorend effect heeft.

Wat positief bevonden werd

Joella – De sfeer van het verhaal en het land waar het zich afspeelt wordt mooi neer gezet.

De cover en titel komen uiteindelijk mooi tot een geheel met het verhaal.

Conclusie

De hooggespannen verwachtingen werden niet waargemaakt, dat is jammer, want een zinderende thriller werd het niet.

Guido – Jammer dat Brands hier een mooie kans mist om een zinderende thriller neer te zetten, ... en ook spijtig dat je als lezer de hoge verwachtingen die je stelde niet ingelost ziet worden.

Auteur: Eugénie Brands

Titel: Het Zeepaardje

Uitgever: Uitgeverij Aspekt B.V.

ISBN: 9789463385015

Pag.: 229

Genre: fictie

Verschenen: 2018