Recensie
door Tea van Lierop
Uitgeverij Meridiaan
Origineel gecomponeerde roman over oorlog en vriendschap
Wie bij het lezen van de flaptekst denkt : ‘alweer een oorlogsroman’ krijgt het
advies toch even een hoofdstukje te lezen om in te zien dat dit boek een
zeer originele invalshoek heeft. In een
meeslepende schrijfstijl laat David Benioff de lezer op het puntje van de stoel zitten om
de avonturen van Lev en Kolja te volgen. Het is een schelmenroman die zich afspeelt in 1942 midden in de oorlog
ten tijde van het beleg van Leningrad. Twee jonge jongens zijn door het lot
aan elkaar verbonden en krijgen de schier onmogelijke opdracht een dozijn
eieren te vinden. Natuurlijk zijn deze eieren slechts een zeer geslaagde manier
om een decor te schetsen van Leningrad tijdens het beleg. De proloog laat ons
geloven dat de grootvader van de auteur al voor zijn achttiende verjaardag twee Duitsers
doodde en hoewel hij zich weinig details kon herinneren, moest het verhaal wel
verteld worden. Om de ontbrekende bijzonderheden in te vullen is fictie een
prima hulpmiddel.
David
Friedman, veranderde zijn achternaam in die van zijn moeder, Benioff, zij was
een Russisch-Joodse immigrant. Benioff is bekend als auteur en
scenarioschrijver, waarvan Game of Thrones misschien wel het bekendst is.
Verhalen vertellen kan hij zeker, Stad der dieven is daar een goed voorbeeld
van. Niet alleen de originele invalshoek en de soepele schrijfstijl zijn
aantrekkelijk, ook het gebruik van humor maakt het verhaal wat makkelijker
leesbaar.jongens; een vondst van de
auteur is de passage waarin de kip geen kip bleek te zijn:
‘‘Je lacht maar,’ zei ik. ‘Je blijft van die kip af.’‘Het is helemaal geen kip, sukkel. Het is een haan.’Kolja aarzelde, niet wetend of de chirurg een grapje maakte of ons probeerde te beduvelen zodat we Schatje in de soep zouden gooien. Ik leunde voorover in mijn stoel en tuurde naar het beest. Ik weet niet waarom ik dacht dat dat zou helpen. Wat verwachtte ik te zien, een stel balletjes?’
Vriendschap
is een thema in het verhaal. De twee hoofdpersonages zaten
gevangen en wachtten op hun executie. Ze krijgen een missie te
vervullen die alleen kan slagen wanneer ze samenwerken. Indien hun opdracht
zou mislukken raken ze hun felbegeerde vrijheid kwijt, het vinden van de
eieren is de voorwaarde voor het einde van hun strafvervolging. De uitwerking van het vriendschapsthema
is realistisch weergegeven. Wat betreft
ervaring zijn de jongens niet gelijkwaardig aan elkaar, de knappe ervaren en goedgebekte Kolja boezemt ontzag in bij de wat
dromerige Lev. Als een rode draad loopt de joodse achtergrond van Lev door het
verhaal. Levs vader
was dichter en kwam in contact met schrijvers wiens werk verboden was.
‘‘Jouw vader was Abraham Beniov.’Ik zei niets, maar het was ook geen vraag. Kolja knikte alsof alles hem opeens duidelijk werd.‘Dat had ik eerder moeten bedenken. Ik snap niet dat je zoiets verborgen zou willen houden. Die man was een dichter, een echte dichter, en daar zijn er niet veel van. Je zou trots op hem moeten zijn.’‘Dat hoef je mij niet te vertellen,’ snauwde ik. ‘Als ik geen antwoord wil geven op alle stomme vragen die je me stelt, dan is dat mijn goed recht. Ik praat niet met vreemden over mijn familie. Maar je hoeft mij echt niet te vertellen dat ik trots moet zijn op mijn vader.''
Er is
veel ruimte voor dialogen die het boek een dynamische uitstraling geven. Het
biedt tevens de mogelijkheid het coming-of-age thema uit te werken. De jongens
zijn volop in ontwikkeling waarbij gezegd moet worden dat Kolja de man met
ervaring is en Lev het groentje. Maar Lev gaat
razendsnel zijn volwassenheid tegemoet, niet alleen door zijn vriend, maar de
omstandigheden waarin ze verkeren zorgen voor deze versnelling. Tussen alle
gruwelijkheden is er af en toe een rustpunt om even stil te staan bij de
‘gewone’ dingen van het leven, deze geven het verhaal iets moois mee en maken
het menselijk.
Het verhaal krijgt een bijzondere wending wanneer de vrienden in aanraking komen met de partizanen. Hierover was hen niets verteld door hun opdrachtgever, maar ze komen er wel
degelijk mee in contact en er zijn meisjes….een van hen is Lara, die naam doet
denken aan Lara uit Dokter Zjivago van Boris Pasternak. Natuurlijk is het oorlog
en worden er afschuwelijke wreedheden begaan, maar ondanks dat zijn er
voldoende mooie passages waarbij beelden opgeroepen worden van bossen waarin ‘Kolja
theatraal om zich heen keek’ en waaruit ‘de duisternis alle kleur wegzoog’. De
tegenstelling tussen het mooie en het lelijke maakt het boek evenwichtig en laat zien dat het leven doorgaat, ook tijdens de oorlog. De plotwendingen zorgen voor
de nodige spanning en het einde is verrassend, meer kan er niet gezegd worden,
ook niet of de eieren gevonden zijn.
Titel:
Stad der dieven
Auteur: David Benioff
ISBN: 9789493169029
Uitgever: Meridiaan Uitgevers
Vertaling: Sandra van de Ven
Pag.: 320
Genre: Fictie
Verschenen: Deze editie 2020, oorspronkelijk 2008
Ik las het boek ook net, mooi opgebouwde recensie!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel! Hoe vond jij het boek?
Verwijderen