Zoektocht
naar de vrouw met de verdwenen glimlach
In
zijn derde roman Branco & Julia reist Gert-Jan van den
Bemd (1964) af naar Lissabon en duikt hij in het leven van een voor
hem nog onbekende jonge
Française. De aanzet voor de roman is het
vinden van een oude prent
waarop een vrouw met een blijmoedige blik in de branding staat.
Toevallig stuitte hij op dezelfde veilingsite op een tweede foto;
onmiskenbaar dezelfde vrouw, ogenschijnlijk een twintigtal jaar
ouder, maar met een minder gelukkige uitstraling, en hij raakte
erdoor geïntrigeerd. Na enig speurwerk vond hij bij de handelaar nóg
een paar honderd kiekjes van deze vrouw, die in 1926 geboren bleek te
zijn. Zijn belangstelling was gewekt, waardoor hij in de zomer van
2019 de foto's bij elkaar graaide en afreisde naar een dorpje aan de
Frans-Atlantisch kust, op zoek naar aanwijzingen over haar
levenswandel. Wat volgt is een intensieve zoektocht naar deze
geheimzinnige dame en hij ontdekt waarom er geen foto’s meer van
haar bestaan vanaf 1965. Een interessante en originele basis voor een
nieuwe roman, geschreven vanuit twee elkaar aanvullende
ik-perspectieven.
Marjon Nooij
De
auteur laat zijn verhaal starten op de Feira da Ladra; een
rommelmarkt in Lissabon, waar de jonge kunstenares Julia een doos met
oude foto's vindt waar steeds dezelfde vrouw op staat afgebeeld. Als
de 'Venus
van Botticelli'.
Lang kan ze er niet naar kijken, omdat een haveloos geklede man er
ook zijn oog op had laten vallen en haar de doos uit de handen
graait. Julia kampt met een 'painters block' en kan de foto's niet
uit haar gedachte bannen. Haar gedroomde schilderscarrière zit danig
in het slop en de beeltenis van de vrouw zet haar fantasie in een
hogere versnelling. Ondertussen verdient ze wat bij door naakt te
poseren in het kunstenaarsklasje van Valèrio en verkoopt op de Feira
snel in elkaar geflanste, seriematige schilderijen aan de toeristen.
Het
tweede personage Branco is een getormenteerde, wat oudere verzamelaar
van antieke voorwerpen; een einzelgänger die zich regelmatig uitdost
met een smoezelig pak om op de rommelmarkt te speuren naar voorwerpen
die hij, vooral 'voor weinig', probeert te bemachtigen. Zijn grote
droom is om als schrijver door te breken en de foto's die hij op de
markt heeft weten te bemachtigen, zijn een voorzichtige aanzet tot
inspiratie. 'Ik was ervan overtuigd: dit waren háár foto’s, dit
was háár leven. Mijn verhaal zou over haar gaan.' Het feit dat de
kunstenares twee ontbrekende plaatjes in haar bezit heeft, zit hem
niet lekker.
'Steeds
als ik iets heb aangeschaft waar ik geen verstand van heb, krijg ik
de neiging om alles te lezen wat erover is gepubliceerd. Het
onderscheiden van hoofd- en bijzaken is niet mijn sterkste kant. Zo
ging het ook met de foto’s. Ik belandde in een moeras van
informatie, van verwijzingen naar websites en boeken met nog meer
informatie. Volgens een van de eerste websites die ik raadpleegde,
worden de foto’s die ik had gekocht gerekend tot vernacular
photography, een begrip waar ik nog nooit van had gehoord.'
Op de Feira kruisen de wegen van de
zeer verschillende karakters elkaar een tweede keer en eisen ze
wederzijds het recht op van de afbeeldingen. Daar
ze beiden hun eigen beweegredenen hebben om na te gaan wie de vrouw
is, kunnen ze er niet onderuit om samen op zoek te gaan in Frankrijk,
met de obscure antagonist Valèrio als chaperonne. Hij
is de archetypische drijvende kracht achter de zoektocht, in de hoop
er zelf een financiële slaatje uit te slaan. Wat
volgt is een kat-en-muis-spel,
waarbij ze vooral moeten samenwerken en uiteindelijk hun
concurrentiestrijd moeten laten varen. Veel meer over wat de
personages drijft na de vondst op de Feira vertelt de plot niet,
waardoor de personages tweedimensionaal blijven.
Een puntje
van aandacht is het te frequente gebruik van sommige woorden op
dezelfde bladzijde, zoals 'tabletopopstelling', een woord dat opvalt,
omdat het eigenlijk – en dat leest ook veel gemakkelijker –
'tabletop opstelling' moet zijn.
'[…] een professionele
tabletopopstelling: een flexibele kunststof plaat die door middel van
klemmen en statieven zo was gemonteerd dat er een glooiend,
smetteloos wit decor ontstond, als een skipiste voordat de eerste
liften naar boven waren gegaan, met aan weerszijden softboxen voor
een schaduwvrije belichting.' Metaforisch draaft Van den Bemd hier
met die 'skipiste' wat te ver door, net als bij: 'Het karretje danste
als een lenteveulen [...]' en 'En toen dook de vrouw opnieuw op, als
een goudklompje in een zeef vol gruis.'
Grosso modo is Branco
& Julia
een soepel leesbare en onderhoudende vakantieroman, waarbij de lezer
voornamelijk meereist met de hoofdpersonages, maar niet veel te weten
komt over bijzonderheden uit het leven van Yvette. Van toegevoegde
waarde is een kleine selectie van de foto's die de auteur op het
spoor brachten van de geheimzinnige vrouw en die hem inspireerden tot
het schrijven van de roman.
--
Titel:
Branco & Julia
Auteur:
Gert-Jan van den Bemd
Pagina's:
272
ISBN: 9789022338704
Uitgeverij
Manteau
Verschenen:
mei 2022
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Laat gerust een reactie achter.
Dat wordt zeer op prijs gesteld en we willen graag weten wat je ervan vindt.