Paul Auster-Timboektoe

Recensie door Roosje*

Uitgeverij De Bezige Bij

Timboektoe, het land van honden en mensen

Hoofdpersoon mr Bones, bijnaam Bonesy, een hond van het ras 'vuilnisbak', is op weg met zijn baas Willy G. Christmas. Het is hun laatste reis. Willy is ziek en zal spoedig sterven: 'Mr. Bones wist dat Willy niet lang meer te leven had.' (beginzin).

Willy is joods en afkomstig uit Brooklyn, New York. Als kind kreeg hij een visioen van de kerstman en liet diens afbeelding op zijn arm tatoeëren, wat hem kwam te staan op een heftige schrobbering van zijn joodse mama. Joden vieren immers niet het feest van de messias omdat die niet de hunne is. Willy is een schlemiel, een zwerver, een tobber, een wijze. 's Zomers trekt hij met mr Bones door stad en land; 's winters bivakkeert hij bij zijn moeder. Wanneer zij sterft, is er ook geen plaats meer in het leven voor Bonesy en Willy. Bonesy's baas wil een laatste goede daad doen voor hij sterft; de hond moet een nieuwe baas krijgen. En wel in de persoon van Willy's vroege lerares, Bea Swanson, die in Baltimore woont.

Baltimore is de laatste stad die baas en hond aandoen.

Dit boek is een juweeltje; de relatie tussen hond en mens, tussen mens en hond. Het tragikomische verhaal van de wederwaardigheden van twee verschoppelingen, waarin de hond mens en dier verbeeldt. Kameraadschap, hoop, liefde en afkeer, begrip en onbegrip, de onvermijdelijkheid van alle vlees, zijn de thema's.

Timboektoe, het beloofde land, het paradijs, de hemel, het land van honden en mensen, dat is wat Willy zijn vriend en hond belooft na hun beider dood.

Mr Bones' pogingen een nieuwe baas te vinden na Willy's dood zijn wisselend succesvol. Uiteindelijk blijkt het lot van hond en baas te zeer verbonden, tot in Timboektoe.

'Hij (mr Bones, rdv) hoefde alleen maar de weg op te lopen en hij zou in Timboektoe zijn, in het land van woorden en doorzichtige broodroosters, van fietswielen en verzengende woestijnen, waar honden als gelijken met mensen converseerden.' (2015: 175).

Paul Auster schrijft op een meer dan inlevende wijze over de vriendschap tussen mr Bones en Willy Christmas. Hun road trip is een tragikomische werkelijkheid waarin de liefde overwint.

De auteur

Ik ben zo vrij om ook wat tekst te lenen van Wikipedia (27-09-2015; met dank aan) over schrijver Paul Auster. Een geweldig auteur. In 2017 verscheen Austers vuistdikke en indrukwekkende roman 4 3 2 1. Ik twijfel nog steeds of ik er een stukje over zal schrijven.

Paul Benjamin Auster (Newark (New Jersey), 3 februari 1947) is een Amerikaans auteur. Hij is getrouwd met schrijfster Siri Hustvedt.

Na het behalen van een diploma aan de Columbia University in 1970 verhuisde Auster naar Frankrijk. Sinds zijn terugkeer in Amerika in 1974 heeft hij zijn eigen gedichten, essays, romans en vertalingen van Franse schrijvers zoals Stéphane Mallarmé en Joseph Joubert gepubliceerd.

Auster staat bekend als een postmodern auteur.

Zijn eerste roman was een detectiveroman genaamd Squeeze Play en werd geschreven onder het pseudoniem Paul Benjamin (Benjamin is zijn tweede naam).

Auster bereikte bekendheid met een reeks van drie experimentele detectiveverhalen (City of Glass (1985), Ghosts (1986) en The Locked Room (1986)) die collectief als The New York Trilogy werd gepubliceerd (1987). Deze boeken zijn geen conventionele detectiveverhalen die rond een geheim en een reeks aanwijzingen worden georganiseerd. Eerder gebruikt hij de detectivevorm om existentiële kwesties en kwesties van identiteit te behandelen. Het onderzoek naar identiteit en persoonlijke betekenis is een rode draad in elk van de recentere publicaties van Auster geweest.

In de volgende werken van Auster is de rol van toeval en willekeurige gebeurtenissen erg belangrijk (The Music of Chance) en ook het verband tussen mensen en hun gezaghebbers en milieu (The Book Of Illusions, Leviathan). Door zijn rijke en onverwacht droomachtige proza, wordt Paul Auster beschouwd als één van de grootste levende schrijvers uit de V.S.

Vanaf Travels in the Scriptorium (Op reis in het scriptorium) ging Auster door een periode waarin hij wel publiceerde, maar tegelijk ook af te rekenen had met ‘schrijversblok’. Dit verklaart hij tijdens een interview met John Freeman voor Granta Magazine, waarin hij terugblikt op zijn schrijversbestaan.

Na Sunset Park (2010) wordt het werk van Auster autobiografisch (Winter Journal en Report from the Interior). Ook werd in 2013 een briefwisseling uitgegeven die Auster had met de schrijver John Maxwell Coetzee tussen 2008-2011 (Here and Now).

* Deze tekst is uit september 2015; een van mijn eerste besprekingen.

Titel: Timboektoe

Auteur: Paul Auster

Uitgever: De bezige Bij

ISBN: 9789023493679

Vertaling: A. Eulen

Pag.: 176

Genre: Fictie

Verschenen: maart 2015