zondag 11 maart 2018

Hanna Bervoets - Fuzzie

Recensie Truusje
Uitgeverij Atlas Contact



Een filosofisch sprookje voor grote mensen


Met dit boek laat Hanna Bervoets zich zien als een ware vertelkunstenaar. Ze laat de lezer wegdromen in een filosofisch sprookje en kennismaken met Fuzzie, een wollig bolletje met zachte haartjes en in allerlei kleuren.

Hé jij, ben je daar eindelijk? Ik ben zo blij dat je mij gekozen hebt. Hoewel ik nog maar net in je handen lig heb ik het gevoel dat ik je al heel lang ken.

Dit zijn de woorden die Maisie hoort wanneer ze een bolletje krijgt opgestuurd. Ook andere personen, en zelfs een hond, krijgen een bolletje in hun bezit. De overeenkomst tussen deze personen is dat ze allen triest, eenzaam, ontredderd of ontgoocheld zijn.
De bolletjes leiden hen, bieden troost, laten de eigenaren zelf nadenken over hun 'lot' en proberen hen een positieve input te geven in de moeilijke periode in hun bestaan.

Hé kleine, hoe voel jij je vandaag? Dat was het eerste wat ze het ooit hoorde zeggen. Ze was geschrokken, maar de andere mensen in de bar leken er niets van te merken.
Ben je wat weemoedig misschien, of heb ik het nu mis? ging het bolletje verder.


Na verloop van tijd verliezen de Fuzzies hun haartjes, gaan zachter praten, lijken te gaan haperen en zichzelf te herhalen.
Kunnen de bolletjes een gemis verzachten? Is de kracht van het bolletje verdwenen? Waar komen de bolletjes toch vandaan?

Motief

Het motief dat door het hele verhaal speelt is de eenzaamheid, ontreddering en de troost die men kan ontvangen door de juiste woorden en een luisterend oor te ervaren.

Schrijfstijl

Het boek zit boordevol mooie metaforen en samengestelde zinnen die de lezer zullen aanzetten tot heel aandachtig lezen en herlezen.
De tekst kent perspectiefwisselingen van de alwetende verteller naar een ik-personage, wanneer het bolletje spreekt.

De passages in het boek die de opmerkingen van de bolletjes weergeven, staan niet tussen de gebruikelijke dubbele aanhalingstekens, die normaal gesproken worden gehanteerd in het geval van gesproken tekst. Dit doet vermoeden dat de bolletjes geen opzichzelfstaande spreker is, maar het alter-ego van de eigenaar zou kunnen zijn.

Conclusie

Het verhaal lijkt rustig voort te kabbelen, maar dat er momenten van verstilling optreden tijdens het lezen, heeft mijn leesplezier alleen maar vergroot.

Voor wie het boek écht goed en zorgvuldig wil lezen is dit is echter meteen de reden waarom het niet een vlot te lezen roman is. De zinnen en passages zijn heel subtiel en 'fuzzie'.
Ik heb met dit boek een andere Hanna gelezen, dan haar eerdere boeken. Ik heb van dit warme, hoopvolle verhaal genoten. Het is absoluut een boek om meerdere keren te lezen.

Auteur

Hanna Bervoets (1984) schreef in 2009 haar debuutroman (Of Hoe Waarom).           
Ze schrijft columns en schreef in opdracht het toneelstuk (Roes). Ook heeft ze een aantal prijzen gewonnen met haar romans.
-2009 - ScriptPlus HvA Debutant van het Jaar-prijs
-2011 - Opzij Literatuurprijs voor Lieve Céline
-2017 - Frans Kellendonk-prijs oeuvreprijs
-2017 - BNG Nieuwe Literatuurprijs voor Ivanov

Auteur: Hanna Bervoets
Categorie: Literaire roman
Pagina's: 228
Uitgeverij: Atlas Contact
ISBN: 978902545067
Verschenen: april 2017                 







4 opmerkingen:

  1. We zijn het eens: dit is een mooi boek. Ik vond de passages waarin we meedenken met een hond trouwens ook heel goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Inderdaad, @Jacqueline, we zijn het eens over dit boek. Het lijkt een gemakkelijk verhaaltje, maar het biedt veel om te proberen te doorgronden!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik moet hier een vergelijkend verslag mee maken en ik snap er helemaal niks van

    BeantwoordenVerwijderen

Laat gerust een reactie achter.
Dat wordt zeer op prijs gesteld en we willen graag weten wat je ervan vindt.